Archiwum wiadomości
- grudzień, 2021
- październik, 2021
- wrzesień, 2021
- lipiec, 2021
- czerwiec, 2021
- maj, 2021
- kwiecień, 2021
- marzec, 2021
- luty, 2021
- styczeń, 2021
- grudzień, 2020
- listopad, 2020
- październik, 2020
- wrzesień, 2020
- sierpień, 2020
- lipiec, 2020
- czerwiec, 2020
- maj, 2020
- kwiecień, 2020
- marzec, 2020
- luty, 2020
- styczeń, 2020
- grudzień, 2019
- listopad, 2019
- październik, 2019
- wrzesień, 2019
- sierpień, 2019
- lipiec, 2019
- czerwiec, 2019
- maj, 2019
- kwiecień, 2019
- marzec, 2019
- luty, 2019
- styczeń, 2019
- grudzień, 2018
- listopad, 2018
- październik, 2018
- wrzesień, 2018
- sierpień, 2018
- lipiec, 2018
- czerwiec, 2018
- maj, 2018
- kwiecień, 2018
- marzec, 2018
- luty, 2018
- styczeń, 2018
- grudzień, 2017
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
W 2024 roku odeszli do Pana:
- Edward Klaczek - styczeń 2024
- Skalbimierz Chrzan - styczeń 2024
- Marian Hańderek - styczeń 2024
- Maria Kowalewska - styczeń 2024
- Czesław Gałuszka - styczeń 2024
- Janina Lewa - marzec 2024
- Jadwiga Wrona - marzec 2024
- Elżbieta Jaromin - marzec 2024
- Anna Lewy - marzec 2024
- Maria Gluza - marzec 2024
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
Dane Archiwalne:
Zmarli w 2023
Zmarli w 2022
Zmarli w 2021
Zmarli w 2020
Zmarli w 2019
Zmarli w 2018
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
Jest to bogaty w symbolikę, czterotygodniowy okres przygotowania do Bożego Narodzenia oraz wzmożonego oczekiwania na koniec czasów i ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa.
Czterotygodniowy czas Adwentu, który nie jest okresem pokuty, ale radosnego oczekiwania, obfituje w zwyczaje i symbole. Jest podobny do całego ludzkiego życia, które jest oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
Program wizytacji kanonicznej
Parafii Przemienienia Pańskiego w Buczkowicach
Piątek, 09 listopada 2018 - święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
10:30 Spotkanie z uczniami Szkoły Podstawowej.
11:00 Dialog z młodzieżą szkolną.
11:45 Spotkanie z gronem pedagogicznym Szkoły Podstawowej i Gimnazjum.
13:30 Wizyta w domu chorego
14:00 Wizyta w domu rodziny wielodzietnej
15:00 Koronka so Bożego Miłosierdzia oraz spotkanie z Parafialna Radą Duszpasterską i Parafialna Radą do spraw ekonomicznych.
17:00 Msza Święta z kanonicznym wprowadzeniem księdza biskupa oraz udzieleniem sakramentu bierzmowania.
Niedziela , 11 listopada 2018
07:00 Msza Święta z homilią księdza biskupa.
09:00 Msza Święta z homilią księdza biskupa.
Błogosławieństwo dzieci oraz matek oczekujących potomstwa
11:00 Msza Święta pod przewodnictwem księdza biskupa.
Poświęcenie pomnika na 100 lecie Niepodległości.
14:30 Spotkanie z grupami formacyjnymi dzieci i młodzieży.
Ministranci, lektorzy, schola, młodziezowa grupa Ruchu Światło-Życie
15:15 Różaniec za zmarłych na cmentarzu parafialnym
16:00 Koronka do Bożego Miłosierdzia w domu Sióstr Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny
17:30 Nieszpory
18:00 Msza Święta z homilią księdza biskupa.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
Medziugorie - czerwiec 2018 - Anioł Pański
Medziugorie - czerwiec 2018 - Była cicha i piękna
Medziugorie - czerwiec 2018 - Barka
Medziugorie - czerwiec 2018 - Bo nikt nie ma z nas
Medziugorie - czerwiec 2018 - Piosenka Gosi
Medziugorie - czerwiec 2018 - Droga Krzyżowa
Medziugorie - czerwiec 2018 - Wodospady Kravica
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
We wrześniu 1948 r. księdzu Janowi Pietraszce powierzono duszpasterstwo akademickie w Uniwersyteckiej Kolegiacie św. Anny. Z tym kościołem i parafią, której proboszczem został 18 lutego 1957 r. związał całe swe kapłańskie życie.
Staraniem Kolegiaty św. Anny pod redakcjią ks. Władysława Gasidły zostały wydane liczne homilie Sługi Bożego, bpa Jana Pietraszki oraz świadectwo jego życia. Na stronie internetowej Kolegiaty znajdują się informacje o tych pozycjach książkowych.
Wydawnictwa dotyczące bpa Jana Pietraszki
Również na stronach Kolegiaty św. Anny można posłuchać kazań biskupa Jana. Poniżej znajdują się linki do nagrań z kazaniami z danego okresu czasu: za
Styczeń-1972
Luty-1972
Marzec-1972
Kwiecień-1972
Maj-1972
Czerwiec-1972
Lipiec-1972
Wrzesień-1972
za: http://kolegiata-anna.pl/
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
SŁUGA BOŻY BISKUP JAN PIETRASZKO
(1911–1988)
Sługa Boży bp Jan Pietraszko urodził się 7 sierpnia 1911 r. w Buczkowicach jako syn Józefa i Anny Migdał, z zawodu rolników utrzymujących swą liczną rodzinę z niewielkiego gospodarstwa. Jego życiowa przygoda z Chrystusem rozpoczęła się przy chrzcielnicy w rodzinnej parafii 13 sierpnia 1911 r. Mając niespełna trzy lata, 11 maja 1914 r., stracił matkę, która osierociła troje dzieci: Jana, Władysława i Józefa. W dniu 15 sierpnia 1916 r. ojciec przyszłego biskupa zawarł związek małżeński z siostrą swojej pierwszej małżonki, z chrzestną Jana – Marianną, która urodziła mu siedmioro dzieci. Najstarszy z rodzeństwa Jan ostatecznie miał pięć sióstr i czterech braci.
Szkołę podstawową (1917–1923) ukończył w rodzinnej wiosce, po czym w latach 1923–1931 uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Adama Asnyka w Białej Krakowskiej (obecnie Bielsko-Biała).
Po maturze w 1931 r. wstąpił do Książęco-Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydział Teologiczny UJ skupiał wtedy świetnych teologów, filozofów, prawników i biblistów. Warto zaznaczyć, że Jan pod koniec swoich studiów był młodszym asystentem w Katedrze Nowego Testamentu. W 1936 r. w Niedzielę Palmową, 5 kwietnia, z rąk Księcia abpa Adama Stefana Sapiehy przyjął święcenia kapłańskie.
Kapłańską drogę rozpoczął w Rabce jako wikariusz parafii św. Marii Magdaleny (1936–1938). W latach 1938–1939 pełnił funkcję sekretarza abpa Adama Stefana Sapiehy. Ks. Jan Pietraszko został skierowany ponownie do Rabki, gdzie duszpasterzował w latach 1939–1942. W tym czasie, tuż po wybuchu wojny, 2 września 1939 r. przeżył tragiczne chwile jako zakładnik. Na plebanię w Rabce wtargnęło Gestapo, które wyprowadziło na zewnątrz proboszcza parafii ks. Mateusza Zdebskiego i dwóch wikariuszy: ks. Jana Pietraszkę i ks. Józefa Kochana. Postawiono ich pod płotem, grożąc im, że zostaną zastrzeleni jeśli na plebanii lub w budynkach parafialnych znajdą polskich żołnierzy lub jakieś ślady ich obecności, np. broń, mundury, itp. Nie natrafiono na takie ślady, dlatego kapłani zostali uwolnieni (Kronika Parafii Rabka, s. 55). Następnie został posłany do Czarnego Dunajca, do parafii pw. Przenajświętszej Trójcy. Były to lata wrzesień 1942 – styczeń 1943. W latach 1943–1944 po raz drugi pełnił funkcję sekretarza Metropolity Krakowskiego. Dalsza droga jego duszpasterskiej posługi to parafia Najświętszej Rodziny w Zakopanem (styczeń 1944 – listopad 1946). Tam od 1945 r. pełnił również obowiązki kapelana harcerzy. Z harcerstwem był związany od 13-go roku życia jako uczeń gimnazjalny. W 1934 r. jako alumn seminaryjny brał udział w harcerskim obozie szkoleniowym zorganizowanym dla kleryków na Huculszczyźnie. W 1947 r. został przeniesiony do parafii św. Szczepana w Krakowie. Równocześnie pełnił wtedy funkcję kapelana przy Komendzie Chorągwi Harcerek (8 kwiecień – 24 wrzesień 1947). Od 24 kwietnia do 24 września był również katechetą w VII Państwowym Gimnazjum w Krakowie im. A. Mickiewicza przy ul. Starowiślnej 48.
Po krótkim pobycie w parafii św. Szczepana, 24 września 1947 r. został prefektem Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. We wrześniu 1948 r. powierzono mu duszpasterstwo akademickie w Uniwersyteckiej Kolegiacie św. Anny, które łączył z obowiązkami prefekta. Z tym kościołem i parafią, której proboszczem został 18 lutego 1957 r. związał całe swe kapłańskie życie. Jako duszpasterz akademicki opiekował się również kołami Juventus Christiana. Była to organizacja, która zaraz po wojnie niosła wsparcie tym, którzy z racji studiów czuli się zagubieni w obcym mieście. Ponadto wielu z nich w czasie wojny straciło bliskich i oparcie w rodzinie. Ks. Jan pomagał tym młodym ludziom w rozwiązywaniu trudności, a trudności były wielkie i różnorodne.
Na prośbę bpa Karola Wojtyły, ówczesnego Wikariusza Kapitularnego Archidiecezji Krakowskiej papież, obecnie bł. Jan XXIII ustanowił go 23 listopada 1962 r. biskupem pomocniczym Archidiecezji Krakowskiej. Konsekrował go 15 kwietnia 1963 r. na Wawelu Prymas Tysiąclecia – dziś Sługa Boży – kard. Stefan Wyszyński. Nominację na Wikariusza Generalnego otrzymał 4 lipca 1963 r.
Niezależnie od normalnych czynności biskupich, począwszy od 12 marca 1966 r. troszczył się o budownictwo sakralne i sztukę kościelną w Archidiecezji Krakowskiej. Jako przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji ds. Architektury i Sztuki Kościelnej (od 1985 r.) czuwał nad jej rozwojem, zwłaszcza w budujących się kościołach. Zadania te przypadło mu pełnić w czasach nasilonych represji ze strony władz komunistycznych i związanych z nimi obostrzeń, zarówno w zakresie budownictwa sakralnego jak i tworzenia nowych parafii. Władze ograniczały wydawanie pozwoleń na budowę nowych kościołów, a projektanci zazwyczaj niechętnie przyjmowali propozycje odnośnie do profilu architektonicznego projektowanych świątyń. Z tego powodu władze kościelne stawiane były wobec sytuacji, albo proponowany projekt albo żaden.
W 1970 r. powierzono mu także sprawy personalne księży. Jako duszpasterz akademicki i proboszcz prestiżowej parafii krakowskiej był również inwigilowany przez funkcjonariuszy tajnych służb reżimowych. Z tej próby wyszedł zwycięsko, o czym świadczą zarówno dokumenty, tzw. Teczki Pietraszki, przechowywane obecnie w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej, jak i publikacje tegoż Instytutu.
Jako Ojciec Soboru Watykańskiego II (brał udział w III i IV Sesji Soboru: 14 wrzesień – 21 listopad 1964 i 14 wrzesień – 8 grudzień 1965 r.). Owładnięty ideą Soboru, zaangażował się w odnowę Kościoła Krakowskiego, a zafascynowanie nim wpłynęło na profil jego pracy w Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej (od 20 grudnia 1968 r.), w Archidiecezjalnej Komisji ds. Apostolstwa Świeckich (od 1970 r.), w Komisji Episkopatu ds. Świeckich (1975) jak również w Radzie Kapłańskiej (od 1968). Jako jeden z nielicznych w Episkopacie Polski przez długie lata łączył urząd biskupa z obowiązkami proboszcza. Z tej ostatniej funkcji zrezygnował 25 czerwca 1984 r. Jednak do końca służył wiernym posługą duszpasterską w konfesjonale, przy ołtarzu i na ambonie. Zmarł 2 marca 1988 r. w Klinice Neurologicznej w Krakowie i zgodnie z życzeniem został pochowany w podziemiach swej umiłowanej Kolegiaty św. Anny w Krakowie 7 marca tegoż roku.
Bp Jan Pietraszko był człowiekiem szczególnej wrażliwości serca, głębokiej wiary i żarliwej modlitwy, miłującym Kościół, gorliwym duszpasterzem parafialnym i akademickim. Jako kierownik duchowy i wytrawny znawca ludzkiej duszy otaczany był przez wiernych, którzy przychodzili do jego konfesjonału, a także na prywatne rozmowy, podczas których starał się prostować poplątane ludzkie ścieżki. Jednał ludzi z Bogiem, którzy przez długie lata pozostawali poza zasięgiem Bożej łaski, praktyk religijnych, deklarując się jako niewierzący. Niósł pomoc ludziom bezradnym oraz podnosił na duchu tych, którzy byli zbytnio przytłoczeni ciężarem życia. Był wrażliwy na ludzką biedę. Spieszył z pomocą ubogim parafianom i studentom. Biednym zapisał również w testamencie swój skromny dobytek.
Szczególnie jednak bp Jan Pietraszko zasłynął jako kaznodzieja. Ojciec Święty Jan Paweł II w swoim „Słowie po śmierci Księdza Biskupa” napisał: „Obdarzył Go Bóg szczególną Mądrością, darem szczególnego rozumienia Słowa Bożego oraz darem prostoty i głębi w jego przekazywaniu. Zjednoczony z Bogiem, otwarty był na świat, na człowieka, na potrzeby jego duszy. Jakże cieszył się i żył II Soborem Watykańskim!
Kaznodzieja, spowiednik, kierownik duchowy, pasterz. Delikatny, wrażliwy, jakby nieistniejący, a przecież tak bardzo obecny. Był poniekąd twórcą współczesnego duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Ukazywał Boże drogi wielu pokoleniom młodzieży studiującej i inteligencji. Garnęli się do niego ludzie prości.
Nie zapomnimy też Jego wkładu w dzieło formacji kapłanów na krakowskiej ziemi” (Watykan, 4 marzec 1988 r.). Tymi darami hojnie dzielił się bp Jan z ludźmi, głosząc przez długie lata kazania z ambony w Kolegiacie św. Anny, na którą wspinał się cierpliwie i uparcie – mimo swojego wieku i zmieniających się tendencji odnośnie do miejsca sprawowania liturgii Słowa Bożego. Na jego homilie przychodzili wierni z całego Krakowa, a nieraz przyjeżdżali specjalnie, i to z daleka.
Kaznodziejstwo bpa Jana Pietraszki było przepowiadaniem głęboko ewangelicznym. W jego posłudze Słowa Bożego miało pełne zastosowanie twierdzenie Autora natchnionego: „żywe jest Słowo Boże […], zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (Hbr 4,12). Sługa Boży, obdarzony wyjątkowym talentem głosiciela Ewangelii, potrafił wydobyć ze znanych tekstów biblijnych nowe treści, ukazać ich wartość i znaczenie dla współczesnego człowieka, co ze szczególną wyrazistością odczuwał „słuchacz nie skłonny do zapominania” (por. Jk 1,25). Było to odczytywanie Ewangelii na nowo współczesnym wiernym, przy równoczesnym zachowaniu całej pełni nauki Chrystusa, bez taniej retoryki. „Mówił tak, jak nikt inny nie mówił” – konstatował ks. prof. Józef Tischner. „Nie słyszałem – wyznał – żeby ktoś tak mówił kiedy o Ewangelii”. Są to słowa wypowiedziane w Kolegiacie św. Anny, wiele razy publikowane przez autora. Dzięki takiej posłudze głoszenia Ewangelii, wywarł wielki wpływ na duchowe oblicze inteligencji Krakowa. A przeżywając głęboko, w duchu wiary, dar kapłaństwa, wycisnął wyraźne znamię na prezbiterium Kościoła Krakowskiego.
Wszystkie homilie bp Jan przygotowywał z niezmierną troskliwością. Wystąpienie na ambonie poprzedzały długie modlitewne zamyślenia, uważna lektura Pisma Świętego oraz wspomagających dzieł teologicznych i mistycznych. Źródłem, z którego czerpał nade wszystko, było jego wrażliwe serce, pełne obecności niezgłębionego Boga. Charyzmat głosiciela Ewangelii, jakim go Bóg obdarzył, łączył z ogromnym trudem i wysiłkiem kaznodziei. Długo się zastanawiał nad każdym zdaniem, starannie dobierając „słowo odpowiednie myśli” (Mdr 7,15). Czynił to w poczuciu odpowiedzialności za swoją misję przekazywania Bożej prawdy. Zdawali sobie z tego sprawę słuchacze bpa Jana i przede wszystkim jego najbliżsi współpracownicy. Ojciec Święty Jan Paweł II, kilka dni po swoim wyborze, tak pisał do bpa Jana: „Dziękuję […] Drogi Biskupie Janie […] także za to, że mnie – i wielu innych – stale uczyłeś i uczysz, z jaką czcią, miłością, rzetelnością należy traktować tę podstawową naszą posługę, która wiąże się z przepowiadaniem Słowa Bożego. Myślę, że bardzo szeroki jest krąg tych, którzy za to winni podziękować” (List z 20 listopada 1978 r.).
Jako kaznodzieja bp Jan Pietraszko stworzył własny styl. Wraz z jego śmiercią zamknęła się pewna niepowtarzalna epoka kaznodziejska w Krakowie. Jego przepowiadanie jednak zawiera treści ponadczasowe, gdyż jego źródłem zawsze była Ewangelia. „Nie mieszał religii z polityką, ani ekonomią. Zadanie, jakie sobie stawiał, polegało na religijnym budowaniu człowieka. Można powiedzieć, że były to mowy budujące, adresowane do człowieka zniszczonego, narażonego na zniszczenie. Budujące za pomocą Ewangelii. Jego styl jest moim zdaniem, nie do podrobienia” („Alfabet Tischnera”, wybór i opr. W. Bonowicz, Kraków 2012, s. 198).
Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Sługi Bożego. Rozpoczął go w kaplicy biskupów krakowskich 18 marca 1994 ks. kard. Franciszek Macharski Arcybiskup Metropolita Krakowski. Proces został zamknięty w Uniwersyteckiej Kolegiacie św. Anny 24 kwietnia 2001 r. Natomiast 17 czerwca tegoż roku ks. prałat Władysław Gasidło – Postulator Sprawy Beatyfikacji Sługi Bożego, został przyjęty na audiencji przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Następnego dnia Postulator przekazał dokumenty procesowe Kongregacji ds. Świętych. W dniu 19 czerwca w Kongregacji ds. Świętych wobec sekretarza tej dykasterii ks. abpa Edwarda Nowaka i ks. abpa Stanisława Ryłki – Postulatora rzymskiego oraz ks. prałata Władysława Gasidły, Postulatora krakowskiego – zostały otwarte akta procesu. Proces krakowski został przyjęty w Watykanie.
Módlmy się o rychłą beatyfikację Sługi Bożego bpa Jana Pietraszki, wypraszając u Boga za jego przyczyną potrzebne łaski dla siebie. Módlmy się o cudowny znak z nieba, niezbędny w procesie beatyfikacyjnym.
O otrzymanych łaskach doznanych za wstawiennictwem Sługi Bożego bpa Jana Pietraszki prosimy poinformować Kurię Metropolitalną w Krakowie, 31-004 Kraków, ul. Franciszkańska 3.
Ks. Infułat Władysław Gasidło
Wicepostulator Sprawy Beatyfikacji Sługi Bożego bpa Jana Pietraszki
źródło: http://kolegiata-anna.pl/sluga-bozy-bp-jan-pietraszko/
Ponadto zapraszamy do lektury bardzo interesującego artykułu Filipa Musiała: Ksiądz Jan Pietraszko - biskup niezłomny. Przez 37 lat nie dał się złamać.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
W 2022 roku odeszli do Pana:
- Zofia Sidzina - 02 stycznia 2022
- Tadeusz Wyporek - 25 stycznia 2022
- Janina Mucha - 01 lutego 2022
- Edward Tarnawa - 01 lutego 2022
- Wanda Wojtyła - xx lutego 2022
- Andrzej Kubica - 20 lutego 2022
- Krystyna Gębala - xx marca 2022
- Dawid Dobija - xx marca 2022
- Teresa Powrosławska - xx marca 2022
- Helena Frączek - 23 marca 2022
- Jolanta Dłutko - xx marca 2022
- Julia Lalik - 30 marca 2022
- Helena Kastura - 10 kwietnia 2022
- Eugeniusz Sanetra - xx kwietnia 2022
- Leszek Sromek - xx maj 2022
- Maria Gluza - 13 maj 2022
- Marian Piskorz - xx maj 2022
- Stanisława Kufel - 20 maj 2022
- Bronisław Migdał - x czerwca 2022
- Józef Ramęda - x czerwca 2022
- Józef Trzopek - x czerwca 2022
- Alfreda Puda - 10 czerwca 2022
- Eugeniusz Kubica - 11 czerwca 2022
- Stanisława Gluza - x czerwca 2022
- Wanda Cierniak - 01 lipca 2022
- Lilia Kyrychenko Nehrun - 18 lipca 2022
- Tadeusz Górny - 21 lipca 2022
- Maria Świerczek - x lipca 2022
- Anna Barcik - x sierpnia 2022
- Michał Kluj - x sierpnia 2022
- Roman Kokoszyński - 29 sierpnia 2022
- Jadwiga Kułas - x września 2022
- Kazimierz Gruszecki - 17 września 2022
- Joanna Dąbkowska - x październik 2022
- Franciszek Mazur - x październik 2022
- Józef Kudzia - x październik 2022
- Stanisława Huczek - x październik 2022
- Aleksander Nycz - x październik 2022
- Andrzej Ucher - x październik 2022
- Tadeusz Modliszewski - x październik 2022
- Władysław Migdał - x październik 2022
- Krystyna Śliwa - x listopad 2022
- Grzegorz Gąsiorek - x listopad 2022
- Marta Śliwa - x listopad 2022
- Helena Matejko - 16 grudnia 2022
- Edward Kubica - x grudnia 2022
- Józef Bieniek - 29 grudnia 2022
- Genowefa Kubica - x grudnia 2022
- Małgorzata Fijas - 31 grudnia 2022
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
Dane Archiwalne:
Zmarli w 2021
Zmarli w 2020
Zmarli w 2019
Zmarli w 2018
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
W 2019 roku odeszli do Pana:
- Józef Plinta - 01 stycznia 2019
- Janina Kubica - 10 stycznia 2019
- Marek Kruczek - 15 stycznia 2019
- Danuta Wyporek - 17 stycznia 2019
- Czesław Januła - 28 stycznia 2019
- Janusz Szkaradnik - 31 stycznia 2019
- Józef Szlosek - 03 lutego 2019
- Andrzej Kruczek - 04 lutego 2019
- Piotr Gogler - 06 lutego 2019
- Kazimiera Bieniek - 19 lutego 2019
- Ludwik Krutak - 24 lutego 2019
- Józef Gluza - 17 marca 2019
- Anna Januła - 10 kwietnia 2019
- Waleria Dunat - 11 kwietnia 2019
- Bronisława Sukiennik - 05 maja 2019
- Elżbieta Jakubiec - 10 maja 2019
- Stanisław Pach - 31 maja 2019
- Józefa Kubica - 10 czerwca 2019
- Władysław Stec - 11 czerwca 2019
- Józefa Adamus - 23 czerwca 2019
- Bronisław Szuta - 13 lipca 2019
- Franciszek Marek - 16 lipiec 2019
- Józef Welusz - 23 lipca 2019
- Maria Pilarz - 07 sierpnia 2019
- Władysława Paluch - 14 sierpnia 2019
- Jan Macher - 24 sierpnia 2019
- Bronisław Nowak - 25 sierpnia 2019
- Jan Huczek - 25 sierpnia 2019
- Elżbieta Wajdzik - 27 sierpnia 2019
- Teresa Hrynkiewicz - 28 sierpnia 2019
- Tadeusz Kubica - 31 sierpnia 2019
- Maria Starczak - 01 września 2019
- Tadeusz Dudek - 22 września 2019
- Czesława Laszczak - 24 września 2019
- Stanisława Pawełek - 15 października 2019
- Kazimierz Kos - 25 października 2019
- Kazimierz Kubica - 27 października 2019
- Maria Urbaniec - 29 października 2019
- Henryk Bień - 01 listopada 2019
- Maria Surówka - 03 listopada 2019
- Stanisław Moczek - 30 listopada 2019
- Maria Wrona - 13 grudnia 2019
- Ryszard Górny - 26 grudnia 2019
- Henryk Jakubiec - 26 grudnia 2019
- Jan Sokołowski - 30 grudnia 2019
Ksiądz Prałat Stanisław Jasek - 18 września 2019
* w zestawieniu ujęto 48 osób (ilość pogrzebów)
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
W 2018 r. odeszli do Pana:
- Małgorzata Wrona - 04 styczeń 2018
- Agata Tracz - 08 styczeń 2018
- Tadeusz Klodos - 19 styczeń 2018
- Helena Waluś - 24 styczeń 2018
- Anna Wrona - 11 luty 2018
- Bronisława Gilowska - 21 luty 2018
- Anna Wrona - 02 marzec 2018
- Janina Zemanek - 06 marzec 2018
- Józef Pietraszko - 16 marzec 2018
- Stanisław Malchar - 19 marzec 2018
- Maria Kubica - 25 marzec 2018
- Maria Czempas - 29 marzec 2018
- Anna Szymanek - 10 kwiecień 2018
- Marta Pilarz - 24 kwiecień 2018
- Kazimierz Hryniewicz - 18 maj 2018
- Krzysztof Legendź - 30 maj 2018
- Józef Wojtyła - 04 czerwca 2018
- Kazimierz Martyniak - 08 czerwca 2018
- Tadeusz Szatkowski - 11 czerwca 2018
- Antoni Migdał - 20 czerwca 2018
- Bronisława Mocko - 29 czerwca 2018
- Julia Sternal - 03 lipca 2018
- Stanisław Kochutek - 05 lipca 2018
- Kazimierz Prochownik - 09 lipca 2018
- Bogumiła Bistyga - 30 lipca 2018
- Michał Wrona - 31 lipca 2018
- Jarosław Gluza - 01 sierpnia 2018
- Kazimiera Kos - 15 sierpnia 2018
- Tadeusz Jachnicki - 17 sierpnia 2018
- Karol Mocko - 23 sierpnia 2018
- Stanisław Adamus - 28 sierpnia 2018
- Zofia Pieniążek - 09 września 2018
- Elżbieta Rok-Dytz - 12 września 2018
- Krytyna Kociołek - 13 września 2018
- Paweł Garncarczyk - 21 września 2018
- Wiesław Dąbkowski - 22 września 2018
- Joanna Grygiel - 22 września 2018
- Antonino Musolino - 26 września 2018
- Teresa Kluz - 22 paździenika 2018
- Stanisław Kaczmarczyk - 12 listopada 2018
- Adam Mieszczak - 01 grudnia 2018
- Marek Gruszecki - 21 grudnia 2018
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
W 2023 roku odeszli do Pana:
- Maria Górna - styczeń 2023
- Kazimierz Jóźwiak - styczeń 2023
- Anna Jachnicka - styczeń 2023
- Tadeusz Kubień - styczeń 2023
- Ludwik Dąbkowski - styczeń 2023
- Justyna Sanetra - styczeń 2023
- Zdzisław Tabaka - luty 2023
- Stanisława Piela - luty 2023
- Zenon Cebrat - luty 2023
- Ryszard Jakubiec - marzec 2023
- Czesław Mrowiec - marzec 2023
- Antoni Nikiel - marzec 2023
- Józef Stempień - kwiecień 2023
- Maria Wawrzuta - maj 2023
- Teresa Zagórska - maj 2023
- Bronisław Kubica - maj 2023
- Józef Sidzina - maj 2023
- Tomasz Cisak - czerwiec 2023
- Kazimierz Mrowiec - czerwiec 2023
- Zbigniew Dąbkowski - czerwiec 2023
- Adam Brańka - lipiec 2023
- Henryk Piela - lipiec 2023
- Bolesław Sternal - lipiec 2023
- Józef Migdał - lipiec 2023
- Jakub Mrowiec - lipiec 2023
- Zygmunt Gałązka - lipiec 2023
- Elżbieta Szyndzielarz - lipiec 2023
- Jan Waliczek - sierpień 2023
- Michalina Kruczek - sierpień 2023
- Anna Wandzel - sierpień 2023
- Zofia Sromek - sierpień 2023
- Józef Kufel - wrzesień 2023
- Mirosław Kowalewski - wrzesień 2023
- Apolonia Janica - wrzesień 2023
- Piotr Bieroński - wrzesień 2023
- Władysław Wola - październik 2023
- Józef Lӧwy - październik 2023
- Józef Garncarczyk - listopad 2023
- Marian Paluch - listopad 2023
- Jan Pietruszkiewicz - listopad 2023
- Władysława Cader - listopad 2023
- Małgorzata Dobija - listopad 2023
- Tadeusz Bębenek - listopad 2023
- Mirosław Polok - grudzień 2023
- Henryk Więckowski - grudzień 2023
- Anna Kubica - grudzień 2023
- Krystyna Nycz - grudzień 2023
- Piotr Wrona - grudzień 2023
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.
Dane Archiwalne:
Zmarli w 2022
Zmarli w 2021
Zmarli w 2020
Zmarli w 2019
Zmarli w 2018
Strona 1 z 2
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec